دریافتم که…(نکته های پراکنده که یادداشت کرده ام.

دریافتم که:

  1. در پرستاری اجازه نمی دهند نظام واحد و متحدی بر اساس منافع مشترک تشکیل شود.
  2. دروغ گفتن آسان است. دروغ نگفتن سخت است.به نظر می رسد ذهن برای اینکه خود را محافظت کند یا دیگران را گول بزند یا منافع خود را حفظ کند، به دروغ متوسل می شود. تا حدی دروغ گفتن نیاز به خلاقیت دارد.خلاقیت است که دروغ را شبیه واقعیت جلوه میدهد تا طرف مقابل آن را باور کند.
  3. به نظرم متملق ها و چاپلوس ها یک قدرت ویژه دارند که از آن استفاده نا درست می کنند. چاپلوس ها به خوبی می توانند صفات مثبت و برجسته هر کس را تشخیص بدهد. بعد همان صفت را با آب و تاب فراوان و با غلو و بزرگنمایی برای اغوای طرف مقابل مورد استفاده قرار می دهند.
  4. اگر این همه عمر نمی کرد نمی توانست بازتاب کوتاه مدت اعمالش را ببیند.
  5. اگر این همه عمر نمی کرد بیهودگی دست و پا زدن در گرداب های زندگی را درک نمی کرد.
  6. اگر این هم عمر نمی کرد نمی فهمید هر خواسته ای سر موقع مشخصی برآورده می شود.
  7. پیام برهنگی این است که من را ببینید. به من توجه کنید.حواستان به من باشد. من طور دیگری هستم. من مهم هستم. من تهی هستم. تظاهر می کنم تا جبران کنم.
  8. ادم های معدودی هستند که پزشکان را در قد و اندازه خودشان می بینند. ابهت خارج از اندازه به آنها نمی بخشند.
به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *