امروزه پدر و مادرها مثل گذشته احترام و ارزش ندارند.

بچه ها هم مثل گذشته اعتقادی به حفظ حرمت والدین ندارند.

فرزندان به بهانه گرفتار بودن و کار داشتن تمایلی به حمایت و نگهداری از والدین سالمند خود ندارند. بنابراین در اکثر موارد والدین بر گردن کسی می افتند که انسانی تر و اخلاقی تر زندگی و عمل می کند. این روند می‌تواند طولانی باشد بنابراین رفتارهای اخلاقی نیز در طول زمان کم کم رنگ می بازند.

والدینی که در زمان حیات خود به فکر استقلال بخشیدن به فرزندان مجرد خود هستند و آنها را از خود دور می کنند، به فرزندشان خدمت بزرگی کرده‌اند.

زیرا در صورت مرگ ناتوانی یا سالمندی فرزندان سهمی مساوی خواهند داشت و یکی از فرزندان پاسوز دیگران نخواهد بود.