آه اگر میدانستم موش دوان محیط کار چه کسانی هستند؟
حق شان را کف دستشان می گذاشتم.
تو تازه رئیس شده ای، ممکن نیست از همه چیز سر در بیاوری، تو تازه آمده ای و خیلی چیزها را نمی دانی.
اینجا محل کار و زندگی افرادی هفت خط است. نصف بیشتر قدشان زیر زمین است. نباید بازیچه این بی‌مقدار ها می شدی. اینها راه را کج می کنند. تو را به روشی راهنمایی می کنند که زمین بخوری و خوار و خفیف شویی.
این هایی که در کنار گود نشسته اند و می گویند لنگش کن.
این هایی که تو را تشویق می کنند و هندوانه زیر بغلت میدهند.
این هایی که به ظاهر خیرخواه و انقلابی به نظر می رسند.
این هایی که در ذهن تو خزیده اند و با دست و قلم و زبان تو دستور ها می دهند.
این ها در اصل دشمن واقعی تو هستند. دشمن واقعی تو کسانی نیستند که نجیبانه و متواضعانه از کارشان برکنار شان کردی و پذیرفتند.
کسانی که به خاطر از دست دادن شغل خود اعتراض نمی کنند و جنجال به راه نمی‌اندازد.
کسانی که وقتشان را صرف متقاعدسازی تو نمیکنند. زیرا فهمیده‌اند که ارزشش را نداری.
دشمن واقعی تو اینها نیستند.
اینها قهرمانان آرام محیط کار هستند.
باید زمان سپری شود. پرده های زمان بیفتد و نتایج کوتاه مدت و دراز مدت تصمیم‌های تو آشکار شود، تا بدانی ناخواسته و ندانسته چه دستاورد های منفی برای خودت رقم زده ای.
آخرین دیدگاه‌ها