تشویق کتبی کارکنان، که هرگز به دستشان نرسید

برای اعتماد سازی در محیط کار باید تصمیم ها را اجرا کرد، حتی اگر تردیدها بر آن سایه انداخته باشند.

یکی از بخش ها دچار مشکلاتی شده بود که به راه حل های عادی جواب نمی داد. مدیر گروه آن بخش از ریاست دعوت کرد تا در جلسه ای با حضور مسئولین و کارکنان آن بخش حضور به هم رساند. جلسه علی رغم میل باطنی ریاست تشکیل شد. زیرا ایشان به ضرورت گفتگو با کارکنان معتقد نبود.

در این گرد همایی ریاست تحت تاثیر بیان مشکلات توسط کادر قرار گرفت. او دستور داد برای حاضرین در این جلسه تشویق کتبی با درج در پرونده صادر شود.

تشویق فقط برای حضور در یک جلسه کاری درست به نظرم نرسید. ولی به عنوان مسئول دفتر پرستاری متن را تهیه کردم . اول صبح روز بعد درخواست را با سیستم اتوماسیون اداری به کارتابل ایشان فرستادم. قبل از باز کردن نامه های اداری با دفتر پرستاری تماس گرفتند و دستور دادند که تشویق ها لغو شوند.

گفتم که درخواست تشویق در کارتابل شماست طبق هماهنگی و دستور دیروز آن را نوشته ام.

پرسیدم چرا تصمیمی را که در حضور جمع اعلام کردید می خواهید در یک مکالمه تلفنی لغو کنید؟

ایشان جواب دادند دیروز دستور دادم تشویق بنویسید و امروز هم دستور می دهم که ننویسید.

در عرض یک روز تردید ها بر تصمیم ها غلبه کرده بودند. آن تشویق ها در کارتابل ایشان ماند و هرگز به دست کارکنان نرسید.

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *