نزدیکی‌های روز پرستار و مراسم آن بود. یک پرستار به همراه یک فیلمبردار با وسایل مخصوص فیلمبرداری وارد دفتر پرستاری شدند. آن پرستار را می‌شناختم. بنابراین فقط به توضیحات او گوش دادم گفت که برای نمایش در مراسم روز پرستار، در حال ساختن یک فیلم کوتاه هستند که ترکیبی از خدمات پرستاری در بیمارستان‌های مختلف است.
نمی‌دانستم مدیران خدمات پرستاری بیمارستان های دیگر، چه واکنشی به این مسئله نشان دادند؟نمی‌دانستم عرف معمول مدیران پرستاری در این رابطه چیست؟
آیا آنان اجازه فیلمبرداری می‌دهند یا مخالفت می‌کنند؟ آیا این افراد که از طرف مدیر بالا دست آمده‌اند، حرمت بیماران و پرستاران را حفظ خواهند کرد یا نه؟
فرصت نداشتم با کسی مشورت کنم. باید بلافاصله جواب می‌دادم. بنابراین برای احتیاط یک نفر را همراه آنها فرستادم تا هم آنها را به افراد حاضر در بخش معرفی کنند و بدانند که از طرف دفتر پرستاری آمده‌اند و هم بر فیلمبرداری نظارت کنند.
به علت داشتن ارباب رجوع‌های متوالی وقت نشد از کسی در مورد عرف چنین وضعیتی سوال بکنم.
بعد از ساعتی فیلمبردار و مسئول مربوطه به دفتر بازگشتند تا خداحافظی کنند. مسئول فیلمبرداری گفت در این همه بیمارستانی که رفتیم چنین رفتاری ندیدیم.
اینجا بود که قلب من فروریخت و گمان بردم اشتباهی عمل کرده ام. عرق سردی بر جانم نشست، زیرا مسئله برایم خیلی جدی بود.
وی ادامه داد مدیران پرستاری یا اجازه ندادند و یا اینکه گفتند خودتان بروید و فیلمبرداری کنید تنها بیمارستان شما بود که از ما استقبال خوبی کردند!