عکس‌های زیادی از دریاچه ارومیه دیده بودم.عکس‌هایی که حاکی از خشک شدن و از دست رفتن دریاچه بودند ،ولی باور نهایی ام وقتی شکل گرفت که با هواپیما هنگام طلوع از روی آن رد می‌شدیم.

مانیتور مقابل نشان داد که به دریاچه ارومیه نزدیک می‌شویم.

با خواب آلودگی مبارزه کردم . چشم‌هایم را باز نگه داشتم از پنجره به بیرون نگاه کردم عظمت مصیبت خشک شدن دریا دریاچه را دیدم و یقین کردم که دیگر امیدی به زنده شدن آن نخواهد بود. مگر اینکه عزمی جدی و کاربردی وجود داشته باشد.

در زیبایی طلوع یک روز عالی، دیدن مرگ دریاچه بسیار غم انگیز بود.