در یکی از بخش های مراقبت ویژه خانمی با لباس همراه در بالین فرزندش حضور داشت. از سرپرستار پرسیدم چرا اجازه داده اید بیمار بخش ویژه همراه داشته باشد؟ دلیل خاصی دارد؟ چون معمولاً چنین کاری به ندرت دیده می شود.
سرپرستار گفت داستان دارد. کودک دارای بیماری قبلی مادرزادی بود. پزشکان امید بهبودی او را ضعیف پیش بینی کرده بودند. خانواده و بستگان کودک هم با درمانش مخالف بودند. هم به خاطر هزینه و هم به خاطر اینکه بیش از این کودک را اذیت نکنند. مادر کودک اصرار داشت که فرزندش تحت فرآیندهای تشخیصی و درمانی قرار بگیرد. برای همین با توجه به اینکه قیّم قانونی کودک بود و همسرش فوت کرده بود، با مسئولیت خودش و به دور از چشم خانواده او را بستری کرده بود.
متاسفانه در مراحل درمان کودک دچار عوارض شده و بیهوش و بدحال در بخش مراقبتهای ویژه بستری شده بود.
از سوی دیگر خانواده عصبانی و معترض در به در دنبال این مادر بودند. کادر پرستاری برای مدتی این مادر را در بخش پنهان کردند و با او اجازه دادند که دور از چشم بستگان، کنار فرزندش بماند.
در مدت کوتاهی به طور معجزه آسایی این کودک سلامت خود را باز یافت و با پای خودش همراه مادر از بیمارستان مرخص شد.
آخرین دیدگاهها