عضو یک کار گروه ستادی بودم. سر گروه مطالب مورد نظر را در یک جلسه هفتگی اعلام می کرد، اعضای کارگروه که از کارشناسان مختلف بیمارستانی بودند، نتایج مطالعه و بررسی هفتگی خود را در جلسه بعد مطرح می کردند. جمع بندی این مطالب توسط سرگروه در جلسه اصلی ماهانه ارائه میشد.

یک بار یکی از بیمارستان ها اطلاعات متناقش و ابهام آمیزی را در اختیار کارگروه گذاشته بود. لازم بود قبل از جلسه اصلی با حضور خودشان موضوع روشن شده و سپس سر گروه ان را در جلسه اصلی مطرح کند.

تصمیم گرفته شد ساعاتی قبل از جلسه اصلی یک پیش جلسه تشکیل شده و سپس سرگروه و مدعوین به جلسه ماهانه بروند. هر چه منتظر شدیم خبری از شرکت کنندگان نشد، ولی راس ساعتی که باید به جلسه اصلی می رفتند، یکی یکی حضور یافتند و بهانه آوردند که کار داشتند و نتوانستند بیایند.

آنها همراه سر گروه به جلسه رفتند و ما به محل کارمان برگشتیم. سرگروه موضوع عدم حضورشان در پیش جلسه را اعلام کرده بود. رئیس جلسه در حضور شرکت کنندگان گفته بود که اشکالی ندارد. همین جا موضوع را بررسی می کنیم. نیازی به بررسی کارگروه نیست.

از همان روز سرگروه ما کارگروه را منحل و تعطیل کرد.

سرگروه گفت:

انتظار داشتم رئیس به آنها بگوید که باید در پیش جلسه شرکت می کردید و اشکالات را رفع کرده و بعد برای ارائه می آمدید.

انتظار داشتم رئیس از من حمایت کند و آنها را زیر سوال ببرد. بپرسد چرا در جلسه ای که دعوت نامه اش در دستتان بود، شرکت نکردید؟

رئیس کار را که خودش بر دوش ما گذاشته بود ندیده گرفت.