گذر هر روز همه را یک قدم به مرگ نزدیک می کند.

فرقی ندارد چند ساله باشیم. کودکی سه ساله و سالمندی ۸۰ ساله به طور مساوی قدم بر می دارند.

اگرچه زمان افتادن از پرتگاه مرگ به سوی دنیای دیگر برای همه نامعلوم است، اما این قدم های یکسان هر روز اتفاق می‌افتند.

هر روز همه یک قدم مساوی به جلو بر می دارند. این گنگی انتهای زندگی هر فرد یک معمای شگفت است که از ناامیدی و ترس  می‌کاهد.