در شرایطی هستیم که پرستاران به حمایت خانواده و حرفه در مواجهه با مرگ بیمار نیاز دارد.
بیماری برای دریافت خدمات تشخیصی تهاجمی در بیمارستان بستری شد. در حین انجام کار وضعیت بحرانی پیش بینی نشده ای رخ داد. تلاش پزشکان و پرستاران در زمان طلایی موفقیت آمیز نشد و او جانش را از دست داد.
چنین مرگ های غیر منتظره ای عکس العمل هایی مثل ناامیدی، ترس، عصبانیت، غم و اندوه را در پرستاران ایجاد می کرد.
بعضی ها می گفتند احساس می کنند که مرگ خودشان را تجربه کرده اند.
گاهی می گفتند مراقبت از بیمار در حال مرگ کمر شکن است و توان و انرژی زیادی می طلبد.
مرگ رخ دادی مهم و تکراری در پرستاری است. مرگ بیمار یکی از واقعیت هایی است که پرستاران علی رغم تمام کوشش ها با آن مواجه می شوند.
اگر به پرستار فرصت داده شود تا احساس منفی خودش را بازگو کند، میتواند از این تجربه ناخوشایند برای مدیریت احساسات خود استفاده کند.
مرگ هر بیمار علاوه بر اینکه پرستار را در شرایط سختی در رابه با بستگان بیمار قرار میدهد، بلکه در زندگی خود پرستار هم اثر می گذارد.
هر پرستار برداشت شخصی نسبت به مرگ دارد و این نگرش او بر مراقبت از بیمار اثر می گذارد. چنین نگرشی از تجربیات و آموزش ریشه می گیرد.
آخرین دیدگاه‌ها