می دانم آنهایی که در ذهنم به عنوان دشمن در نظر گرفته ام، همیشه موفق و برنده خواهند بود. زیرا کسی در زندگی هست، که در جبهه آنها می جنگد.
هر وقت نیاز باشد و جنگی در بگیرد سلاح بر خواهد گرفت و به جبهه آنها ملحق خواهد شد . می دانم که این سست عنصر بازهم باید اینجا باشد و دلش در گرو و دشمنان بماند. می دانم که این روند تغییر نمی‌کند، مگر روزی که خودش بخواهد.
برای من هم خیلی ارزشمند نیست که وقت صرف کنم، حرف بزنم و زحمت قانع کردن او را به خود بدهم.
به نظرم همین طور آمده است و همین طور از دنیا خواهد رفت.
او نیامده است رشد کند، تحول پیدا کند، تغییری در زندگی خود و دیگران بنیاد کند. تعالی را در جستجو کردن و پویا بودن تعریف نکرده است. ذهنش تحلیلگر نیست، نخواهد هم شد. به همین زندگی بسنده کرده است. او یک ایستای کامل می باشد.
به امید تحول های مثبت انسان ها.
آخرین دیدگاه‌ها