دوستی پیشنهاد کرد لغات و عبارات را فارغ از معنای لغت نامه ای و فرهنگ نامه ای  آنها برای خودمان تعریف کنیم.‌
واژه امروز: الهام
به نظرم وضعیتی معنوی و غیر قابل تعریف است که در شرایطی که اصلاً به آن فکر نمی‌کنیم، نازل می شود.
به نظر می رسد جستجوی شرایط تسهیل کننده الهام بیهوده باشد.
زیرا:
الهام را نمی توان به خود نسبت داد.
از درون و با منشا نامعلوم، شروع می شود.
نگرشی نو می بخشد.
حتماً از عالم معنا سرچشمه گرفته است.
* بهتر است از الهامی که در کسری از ثانیه برقلب نازل می شود، بهره مثبت برد. شاید الهام بر حسب نوع افکار و انتخاب های ما و نیز اختیارات مان مثبت یا منفی باشد. ولی چون معمولاً واژه الهام برای توضیح حالتی مثبت کاربرد دارد، بنابراین برداشت آزاد از الهام به شرح زیر خواهد بود.
حالتی که در آن یک انسان:
– به روشن بینی و درک عمیقی از حقیقت می رسد.
– از خوابی عمیق بیدار شده و به مفاهیم تازه‌ای دست می یابد.
– احساسی دیگرگون را نسبت به محیط و اطرافیان تجربه می‌کند.
– متوجه جولان معنا های جدید در فکرش میشود.
– متوجه فرو افتادن پرده های شک و ابهام شده و حقایقی پیش چشمش ظاهر می شود.