برای آبادانی سرسبزی و شادابی دنیای فکر خودمان چه کرده ایم؟
چه باید بکنیم؟
این دنیای درب و داغون فکری و این دیدگاه های منفی گرایانه و نامطمئن چگونه ممکن است در بیرون از ذهن ما شادی و امید بیافریند و دیگران را هم محظوظ کند.
ما هر روز روی طنابی راه می رویم که ایمن نیست و هر لحظه امکان سقوط به آغوش مرگ را داریم، ولی باز هم با این دنیای منفی گرایانه و بدبینانه درون مغزمان کنار آمدیم.
آخرین دیدگاه‌ها