گاهی در جلسه های رسمی و در محاورات بین کارکنان دیدم که ما به حدی در رشته و موقعیت شغلی و حرفه ای غرق شده ایم که بعضی حقایق و واقعیات دیگر را نمی بینیم.
بسیاری از تصمیم هایی که من باید میگرفتم همه کارکنان را تحت تاثیر قرار میداد. هر پرستار فقط به کار و شغل خودش معطوف بود. اما من که باید تصمیم هایی می گرفتم بایستی همه را در نظر می گرفتم. خیلی سعی می کردم که تصمیم هایم فارغ از تعصبات حرفه ای باشد ولی حتما هم مواردی پیش آمده بود که این چنین نبوده است . امیدوارم که مورد بخشش همکاران و خداوند باشم . زیرا اشتباهاتی رخ داده است که شاید خود من هم ندانم.
آخرین دیدگاهها