دورهمی‌های دوستانه را با یک جلسه جدید ادامه دادیم. دور هم نشستیم و در مورد موضوعات مورد علاقه مشترک سخن گفتیم.

خیلی وقت‌ها شرح اتفاقات و تعریف تجربیات یک حالت شعف و یادگیری به آدم می‌بخشد. آدم از تجربیات دیگران برای خودش تجربه می‌گیرد.

برای همین است که این جلسات برای نوعی آموزش خوب هستند. روابط دوستانه مستحکم می‌شود. آدم‌ها جدید به جمع اضافه می‌شوند. روحیات همدیگر را کشف می‌کنند. چالش ماندن در جمع و رعایت مقررات نانوشته آن را می‌آموزند.

وقتی کسی از زندگی و تجاربش می‌گوید ما هم با او تجربه را زندگی می‌کنیم. عبرت و خروجی آن را در زندگیمان به کار می‌بریم.

با این روش هم روابط بهتر می‌شود و هم حال و هوای پذیرفته شدن و تعلق به جمع شکل می‌گیرد.

آدم احساس می‌کند که تنها رها نشده است و هموار دوستانی دارد که در کنارش هستند.