در انتهای عصر کاری و ابتدای شب کاری یکی از بیماران نیاز به جراحی اورژانس پیدا کرد. این بیمار صبح همان روز توسط رئیس بیمارستان جراحی شده بود. این اتفاقی تقریباً عادی بود و بعضی بیماران به دلیل عوارض جراحی باید دوباره به اتاق عمل برده شوند.
دو نفر از کادر عصرکاری تا پایان عمل در بیمارستان مانده بودند. شب کارها طبق وظیفه شان اقدامات لازم را انجام داده و نتیجه عمل موفقیت‌آمیز بود.
صبح فردا ریاست برای افرادی که در نجات جان بیمار همکاری کرده بودند، تشویق کتبی با درج در پرونده صادر کرد.
از اتاق عمل یکی از پرستاران با سابقه که سالهای سال سابقه کار درخشان داشت و نیروی کاری مجرب به شمار می‌رفت، زنگ زد. سوال کرد
چرا کارکنان برای انجام وظیفه در شب کاری تشویق دریافت می‌کنند؟
اگر قرار باشد کسی برای انجام وظیفه اش تشویق بگیرد چرا ما در شیفت های صبح و عصر به ازاء کار تشویق نمی شویم؟
شب کار ها همان وظیفه‌ای که در صبح کاری بر عهده ماست، انجام داده و مورد تشویق کتبی قرار گرفته‌اند که در ارزشیابی سالانه هم تاثیر مثبت دارد. اورژانس بودن عمل دلیل تشویق نمی شود. زیرا موقعیت های فوریتی در سایر شیفت ها هم تکرار می شوند. تنها چیزی که الان صادق است این است که این چند نفر بسیار خوش شانس بودند.
آخرین دیدگاه‌ها