آشتی کردن آنقدر بد و تنفر انگیز است که اصلاً نباید قهر کرد.

زیرا آشتی کردن به معنای غلط کردن و شکر خوردن است. این چیزی است که ادمی را به شدت خوار و خفیف می کند.

از این خفت و خواری متنفر هستم. می توانم با آدم های نابکار زندگی کنم در حالی که بین ما نه قهر باشد و نه آشتی

امروز به حقایقی در مورد گذشته خودم پی بردم . محتوایی تلخ بود، اما دریافتش و باز شدن گره های کهنه ذهنی شیرین نمود.