داستان همسر دستیار در بیمارستان

امروز می خواهم داستانی واقعی از یک تصمیم اشتباه و تبعات آن را برایتان نقل کنم.
آزمون استخدامی برای تامین نیروی انسانی بیمارستان ها برگزار شد. وقتی که موعد تعیین محل پذیرفته شدگان رسید، موج سفارش ها و پارتی بازی ها راه افتاد. هر کس سعی می کرد که به واسطه آشنایان خودش در بیمارستان بهتری شروع به کار کند. از پذیرفته شدگان تعهد می خواستند تا پنج سال در همان محل کار کنند و درخواست انتقال ندهند.
در قبولی های آن سال همسر یکی از دستیاران غیربومی بیمارستان بود. تعیین محل کار او در بیمارستانی که همسرش در آن دوره دستیاری را طی می‌کرد، یک تصادف ساده نبود. در مصاحبه ورودی دفتر پرستاری و مدیر بیمارستان تاکید کردیم که باید تا پنج سال درخواست انتقال ندهد. همه می‌دانستند که همسرش سال آخررا طی می‌کند. او ناراحت شد و پرخاشگرانه گفت که تعهد داده است و حتماً می ماند. در این راستا ماجراهایی دیگر هم رخ داد و با قاطعیت و وعده داد که خواهد ماند.
در یکی از بخش‌های ویژه شروع به کار کرد. تحت آموزش‌های مداوم به تدریج مهارت های کافی و لازم را به دست آورد.
اگرچه از آن پرستارهای همیشه شاکی بود. از رفتار سرپرستار گرفته تا همکاران و گاهی هم از نحوه برخورد بیماران رضایت نداشت. به طور کلی خیلی سازگار نبود. وقتی که با من در مورد علل نارضایتی اش حرف می زد، با خودم فکر می‌کردم شاید روح کار پرستاری با استعدادها و علایق او مغایرت دارد و شایستگی هایش در این حرفه آشکار نخواهد شد.
عاقبت بعد از یکسال درخواست انتقالی روی میز دفتر پرستاری قرار گرفت. با تحت تاثیر قرار دادن احساسات دیگران به شهر دیگری منتقل شد. اظهار کرد که همسر و فرزندانش از تبریز رفته اند و تنها مانده است و باید حتما برود.
به نظر می‌رسید مسئولین بالادست،برای جلب نظر یک دستیار این فرد را در بیمارستان تعیین محل کردند و سپس در مدت حدود یک سال باز یک پست خالی روی دست بیمارستان مانده بود.
کمبود جدی پرستار شیفت های زیادی را به پرستاران تحمیل می‌کرد و همواره دستهایی در کار بودند که این منابع محدود، چیدمان مناسبی نداشته باشند.
به عنوان مدیر پرستاری از وضعیتی که دیگران برای بیمارستان پیش آورده بودند، متاسف بودم. اما کار دیگری از دستم بر نمی آمد و دامنه  نارضایتی های شغلی ناشی از اضافه کاری ها گسترش می یافت.

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *