به وجود آمدن بحران در زندگی هر کسی امری اجتناب ناپذیر است. هرکسی روزی به  دلیلی با بحران روبرو خواهد شد. برای آن روزی که معلوم نیست کی است باید کسانی را داشت که در کنار آدم قرار داشته باشند. همان آدم‌هایی که به خاطر یکدلی و محبت های زیاد تبدیل به دوستانی خالص شده‌اند.

اینها ممکن است در عمل کاری انجام ندهند. اما در جملات شان به واسطه آن مهربانی که در دل نسبت به تو دارند، جملات الهی به زبان خواهند آورد که تو را قوی و دلارام خواهد کرد.

کسانی که بدون تصمیم از ته دلشان برایت دعا می کنند و بهترین نتیجه را برایت مسئلت دارند.

بر عکس  کسانی هم هستند که به زبان آوردن جملات خشک و بی‌خاصیت معمول برای دلداری هم سخته شان است . به دشواری یک حرف‌هایی می‌زنند که اگر نزده بودند، بهتر بود. زیرا نیشهای درونش را، تیرهای پنهان حرف هایش را به سادگی می توان حس کرد.

اینها کسانی هستند که برایت فایده‌ای ندارند. شاید از بحران‌های تو کمی هم شاد باشند.