یکی از دوستانی که صفحه شان را دنبال می کنم، عکس هایی را به اشتراک گذاشته بود. در قسمت کپشن هیچ توضیحی ذکر نشده بود. با توجه به اینکه من شناخت کاملی از خانواده ایشان نداشتم ، ندانستم که آنها چه نسبتی با ایشان دارند . محیط عکس هم چندان آشنا نبود . معلوم نبود عکس جدید است یا مربوط به گذشته می باشد .

مدتی به آن تصاویر نگاه کردم و با آن فرد یک گفتگوی درونی شکل گرفت. توی دلم به آن دوست گفتم:

دوست عزیز انتظار دارید حالا که بعد از ماه ها، چند عکس در اینستاگرام به اشتراک گذاشتید، چه واکنشی نشان بدهیم و چه کامنتی برایتان بنویسیم. از امکان کپشن نویسی استفاده نکرده اید و بازدید کننده را هاج و واج گذاشته اید.

ای کاش می نوشتید که افرادی که در عکس هستند چه نسبتی با شما دارند . آنگاه فالور های شما بیشتر با شما آشنا می شدند . شاید باب آشنایی و گسترش شبکه ارتباطی رخ می داد.

ای کاش می نوشتید که مکان شگفت انگیزی که در تصویر دیده می شود کجاست. نزدیک شهرمان است ؟ دوراست؟ آیا ایران است؟ شاید از طریق دنبال کردن صفحه شما افراد به جاهای جدید راهنمایی میشدند.

ای کاش زمان را درج می کردید. آیا تصاویر جدید هستند یا مربوط به گذشته می باشند و برای یاداوری و به عنوان خاطره به اشتراک گذاشتید. گمان نکنید که زمان هر عکسی همواره در یاد شما خواهد ماند. دور نیست که دیگر حتی به یاد آوردن سالی که به آنجا رفته اید را در ذهن نداشته باشید.

ای کاش برای خودتان و برای دیگران چند جمله مرتبط با عکس می نوشتید. ما از خواندن آن بسیار لذت می بردیم تا اینکه گیج و منگ نگاه کنیم و ندانیم که چه واکنشی را نشان بدهیم.