زندانی

کسی که در زندان است پرونده ای دارد که در آن جرمی ثبت شده است. حالا کار نداریم به حق بوده یا ناحق. وقتی که کسی زندانی است دیگران خود را موظف میدانند گاهی به ملاقات او بروند. برایش خوراکی یا چیزی مورد علاقه اش را بدهند. مدتی روبرویش بنشینند و با او صحبت کنند.

ولی ممکن است همین آدم هایی که در کوچه ، خیابان ، بازار و حتی سر کارشان هستند، هم زندانی باشند. این نوع زندانی بودن مربوط به روان است. هر کسی در زندان هایی که شاید خودش هم نداند، دوران اسارت را طی می کند. کسی از این زندان ها خبر ندارد. فقط خود فرد ممکن است آگاه شود، زندانی شده است.

این زندانی ها فراموش شده اند. کسی به فکر آنها نیست. بالطبع کسی هم به کمک و یاری آنها نمی آید. کسی غمخوار آنها نیست.

یک زمانی من زندانی یک شغل بودم. شاید الان هم کسی باورش نشود که شغل هم میتواند یک زندان واقعی باشد. من مشاغل گوناگونی را در رشته و کار خودم به عهده داشتم. در هیچیک از آنها، صرف نظر از طولانی بودن یا کوتاه بودنشان، حس عجیب آن شغل را نداشتم.

زندان من شغلی بود که شکل عجیبی داشت. من درون یک حباب زندانی بودم. حبابی که می غلتید ودرونش به سر کار می رفتم و برمی گشتم. حقوق می گرفتم و در ساعات طولانی آن شغل، مسئولیت هایم را انجام میدادم. اما درونم یک زندان واقعی بود. من آزاد نبودم اسیر شغلی شده بودم که امکان رهایی داشتم، اما داشتنِ ترس و نداشتنِ اعتماد به نفس مانع می شد که خودم را از حباب پیرامونم نجات بدهم. در درون حباب رنج، اندوه، ناتوانی، پذیرفته نشدن، مورد احترام نبودن وجود داشت. هر جایی می رفتم در درون حبابی بودم که زندانم بود.

چیزی که من را می رنجاند، اسارتی بود که منتظر بودم کسی دیگری آن را به پایان برساند. می ترسیدم نتوانم شغل بهتری پیدا کنم. میترسیدم از چاله در آیم و به چاه بیفتم. میدانم که خودم  عامل ادامه یافتن آن حبس طولانی مدت بودم. باید حبابم را پاره می کردم و می گریختم. اما این کار را نکردم. تا اینکه کشتی نجات رسید. بدون این که نقشی در رهایی ام داشته باشم توسط افراد دیگری نجات یافتم.

وقتی دوران زندانی تمام شد، یک انسان آزاد و رها بودم، دید من و احساسم دگرگون شد و توانستم از زندگی ام بهره بهتری ببرم. متاسفم که دوران زندانی خودم را طولانی کردم. متاسفم که نقشه فرار نکشیدم و زودتر به آزادی دست نیافتم.

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *