همواره حرکت روی اصول بهترین مسیر است.
یکی از همکاران به تازگی به عنوان مدیر خدمات پرستاری منصوب شده بود. او در زمانی وارد جمع مدیران پرستاری شد که بحث کسورات بیمه موضوعی جدی و مورد توجه بود.
وقتی صحبت از تکمیل پرونده های بیماران شد او گفت به همه سرپرستاران دستور داده است که بعد از شیفت صبح یک ساعت بمانند، و روی موضوع کار کنند.
پرسیدم روی چه حسابی کارکنان صبحکار را در عصرکاری نگه داشته اید؟
کنترل کدام عوامل را به آنها سپرده اید؟
او گفت من خودم سرپرستار بودم. همه ما میدانیم چکار باید بکنیم؟
گفتم شما تکلیف مورد نظرتان را شفاف تعیین کنید و از آنها نتیجه بخواهید. خودشان مدیریت زمان میکنند. اگر توانستند کار را در صبحکاری تمام می کنند . اگر نتوانستند خودشان تصمیم می گیرند چقدر بمانند یا از چه کسانی کمک بگیرند؟
او در ظاهر حرف های من را قبول نکرد، اما احساس کردم چیزی در ذهنش جرقه زد.
آخرین دیدگاه‌ها