سریال جیران به انتها رسید. داستانی عاشقانه تاریخی که شش سال از دوران ناصر الدین شاه را به تصویر کشیده بود. دورانی که بعد از امیر کبیر را به تصویر می کشد. ناصرالدین شاه از جمله شاهانی است که در موردش فیلم های بیشتری ساخته اند. اگر چه در هیچ سریال و فیلمی چهره مثبتی از او به یاد ندارم. گویی این فرد همیشه یک فرد منفی و منفور بوده است. در این سریال ظواهر، دکور و محیط داستان برایم جذابیت داشت. اما خود داستان و روند آن با توجه به تکراری بودن موضوع چندان تازگی نداشت. عوامل فیلم سعی کرده اند که نسخه جدید و جذابی از داستان را تولید کنند شاید هم موفق شدند. زیرا از نظر برخی منتقدان یک نسخه جدید و به روز از واقعه ای تاریخی بوده است. همچنین بر نقش زنان در تغییر دادن سیاست های شاه تاکید شده است.

از نظر من سریالهایی می تواند یک تیر و چند نشان باشد که همزمان با طرح موضوعی ترجیحاً جدید یک افزوده ای به دانش یا مهارت های افراد هم داشته باشد. تکرار و باز آفرینی یک تاریخ مشخص برای من یکی چندان جالب نبود. من نیاز داشتم که مطالب بیشتری از تاریخ گذشته بیاموزم.

سریال را تا آخر نگاه کردم چون دکور،صحنه ها و هنرپیشه ها به داستان می چربیدند. اصل داستان همان بود و کمی جالبتر از داستان های قبلی بود. اینکه دست اندر کاران تا چه حدی دست عوامل فیلم را بسته یا باز گذاشته اند در جلب توجه بینندگان موثر است. شاید اگر دستشان بازتر بود داستان و موضوع جذاب تر و مشتری پسندتری رقم می خورد.