اگر ویکتور فرانکل نبود، همه رنج و درد انسان ها در اردوگاه آشویتس پنهان می ماند.

اگر او زندانی و اسیر آن اردوگاه نبود هرگز اثر گرسنگی، خواب کم، کار بدنی زیاد، جیره غذایی بی‌خاصیت، تحقیر و توهین، سرمای شدید، لگد خوردن و تنبیه شدن روی انسان آشکار نمی شد.

اگر او نبود کسی نمی دانست که چه بر سر انسان توسط انسان آمده است.

او بود که با این تجربه ناخوشایند و نگارش کتاب “انسان در جستجوی معنا” به نسل بشر خدمت کرد و شاهکاری ابدی آفرید.