چند سال پیش در چنین روزی در مراسم تودیع و معارفه دو نفر از مقامات ارشد دانشگاه شرکت داشتیم. مثل همیشه در  مورد تودیع شونده قضاوت هایی وجود داشت. مثلاً می‌گفتند کسی فکر نمی کرد قدرت را از او بگیرند و کنار گذاشته بشود.  همچنین نارضایتی هایی از او وجود داشت.  ولی اینکه ترازوی سنجش ناراضی ها منافع فردی خودشان بود یا منافع سازمان سوال بی جواب برنامه بود.

به هر حال خودش و فقط خودش می دانست که چه اندوخته‌های کسب کرده و از فرصت خود برای عدالت ورزی و حفظ حرمت قوانین استفاده کرده یا ناقض عدالت و قوانین بوده .

تودیع شونده جانشین خود را یک انتخاب خوب اعلام کرد و او را تایید نمود.  همچنین همه را حلال کرده و از همه حلالیت خواست. او  گفت همیشه باید مسئولین جدید بهتر از قبلی‌ها باشند تا پیشرفت محقق شود.

پی نوشت: به نظر من ناراضی ها یک معیار قوی برای سنجش عملکرد مدیران هستند. باید توجه کرد چه کسانی ناراضی هستند ناراضی های کاربلد با ناراضی های از زیر کار دررو  تفاوت بسیار زیادی دارند.