به مناسبت روز پزشک می خواهم از پزشکی گمنام بگویم. تا جایی که می شناختم شان در رشته تحصیلی خودشان سالهای سال تنها بود.دانش آموختگان جدید، استاد ها و دستیاران به تدریج وارد آن رشته شدند. سپس او را به لحاظ سنی به عنوان مدیر گروه انتخاب کردند. پزشکان جدید از نظر رتبه دانشگاهی، دوره های تخصصی و علم روز، برتر از او و در موقعیت‌های ممتازی بودند. با این وصف کسی – در طول سال‌های قبل از بازنشستگی او –  به جایگاهش نزدیک نشد. کسی ادعا نکرد که از نظر تخصص، پژوهش، علم و تجربه بالینی باید به جای او مدیر گروه باشد .اگرچه هر انسانی ضعف و نواقصی دارد،  اما به نظر می‌رسید دلایل زیر در مورد او صادق بود:

یک مهندس انسانی بود.

هنگامی که کم تجربه ها احساس ضعف می کردند به آنها روحیه می داد.

رشته تحصیلی‌اش و استاد ها و همکارانش را دوست داشت.

از نگرشهای منفی و بدبینانه  یا تحقیر آمیز دور بود.

شاید  باهوش تر از پزشکان جوان نبود، اما از قدرت خود به نحوه سازنده‌ای استفاده کرد.